Van Mariel Bronsgeest, Vice Queen van Anemone Unlimited uit Zutphen, kregen we het volgende bijzonder leuke artikel.

Poeh, nou! Als je ooit in de picture wilt komen moet je vooral op Tweede Paasdag bij strahahalend weer naar de Keukenhof toe gaan met je Rode Hoed op! We zijn in, en on the picture geweest met de gekste nationaliteiten. Persoonlijk deed ik het bijvoorbeeld tegelijkertijd met een Koreaans gezin en Japans echtpaar (ff camera's ruilen), die samen communiceerden in het gebroken engels.

Heb een Frans-Canadese mevrouw gewonnen als lid, die zich thuis meteen ging aansluiten (nous sommes une désorganisation qui s'apelle “La Sociétée des Chapeaux Rouges" floepte ik er zomaar uit tot mijn eigen verbazing..). en een Engelse dame met rode schoenen, die al overwoog lid te worden in Engeland over de streep gehaald. Ze had die schoenen toch al, voelde wel wat voor de New Year's Parade in Londen a.s Nieuwjaar. Nou nog die hoed en ze zat gebakken!

Ik heb in het wilde weg “Da, Da” geroepen tegen Slavische personen die graag in the picture wilden, en in minimaal vier talen “Si” (Spaans, Portugees, CaboVerde en Braziliaans). Als groep hebben we menigmaal-plus-extra lachend als kleurrijke achtergrond gefungeerd voor heel veel fotografen. Sommigen met wel Hééél gote telelenzen!.Het is mij duidelijk : we gaan nu communaal horticultureel internationaal polyglot globaal met Rode Hoed de wereld rond. Redvolution is here! Bewijs? We staan vandaag helemaal op de achtergrond van de voorpaginafoto van de lokale uitgave van de Stentor, helemaal in de Achterhoek. Beroemd!

Queen Catherine, hoewel in rolstoel vanwege knie-operatie, hield strak de touwtjes in handen en de pas er aardig in. Haar “doordouwster” had lange benen! Voor kleine beentjes was het straf doorhuppelen. We hebben heel veel van de Keukenhof afgestruind, genoten van het bloemenschouwspel en de mensen, het binnen-paviljoen Prins Alexander aangedaan (in de vage hoop dat we daar konden lunchen en inplaaats daarvan sensationele tulpen aanschouwd) en uiteindelijk ook nog een restaurant gevonden waar we heerlijk buiten in de zon konden zitten. JA ZON! En lachen. En bekeken worden. En samen praten. Weer nieuwe interessante Redhatters ontmoeten. Da's mijn lol!

14.00: Toen werd het tijd voor “De Doop van de Red Hat Tulp”. Daarom waren wij er allemaal. Het was een vrolijke, maar toch echt wel serieuze, happening met een speech van de trotse Vader, de heer Jan Pennings, ondertekening van een echtheids-cerificaat, en Champagnedoop. De tulp is officieel geregistreerd. Queen Catherine van de Bold IJssel Hats kweet zich uitmuntend van haar taak. Zij besprenkelde de kelken met kostelijk bubbelend vocht. Het podium was bijna te klein om ons allemaal te bevatten. Samen waren we trots op onze eigen Tulp.

Jackie Habets presenteerde daarna een wervelende show van de meest fantastische echte ontweper-hoeden, tassen, schoenen en hoofd-versiersels. De Rode-Hoeden klap-tribune was hoorbaar aanwezig! Een alsof dat nog niet genoeg was, waren er later de prachtvolle persoonlijke creaties van hoeden- fanaten en - maaksters. Joh! Je kijkt je ogen uit bij zoveel creativiteit! Gek, beeldig, elegant, mooi, klein, delicaat, groot (ook heeeel groot), jong en oud. Het was er allemaal, en een feest om mee te maken. Ben benieuwd wie er gewonnen heeft.

Dank aan de Keukenhof en organisatoren, vooral ook de vriendelijke dame die mij er op attendeerde dat ik straal naar de verkeerde ingang was verwezen, dank aan de vrolijke trotse heer Jan Pennings, en vooral Catherine voor het bijeenbrengen van alle Rode Hoeden. TOPDAG!

De eerste Nationale Queensday in Bergen op Zoom, georganiseerd door Queen Neverhome en haar Kroonjuwelen. Vroeg in de ochtend Queen en Vice Queen dwars door België op weg naar dit evenement. Na een aller hartelijkste ontvangst in het museumcafé van de Markiezenhof werden we verrast door een leuke voordracht van de Koningin ter Plaatse en de Burgermeester. Alle chapters werden in de gelegenheid gesteld om iets over zichzelf te vertellen. Dat is niet eenvoudig als er 50 rode hoeden in de zaal zitten en allemaal met elkaar iets zitten te kakelen. Met rode hoed en kartonnen kroontje bellen blazend door Bergen op Zoom gewandeld naar het restaurant de Bourgondiër. Alleen de naam al, doet ons Limburgers goed. Voortreffelijk eten. Ook was er voor een stukje entertainment gezorgd met een dame die een aantal verhalen in het dialect voorlas en daarna op de accordeon de hele zaal wist te vermaken. Wat hadden we een plezier. Vervolgens met een stadsgids de leukste plekjes van Bergen op Zoom bekeken en uiteindelijk in de griezelkelder van een der Kroonjuwelen de dag afgesloten met een borrel en een eng verhaal, dat in die kelder ooit een moord gepleegd was. Al met al een heel leuke dag met heel veel ambiance en kroontjes af voor de fantastische organisatie.

Eindelijk was het dan zover. Maanden hadden we er naar uitgekeken om op het prachtige Chateau St. Gerlach en de mooie omgeving van Houthem bij Valkenburg aan de Geul van onze eerste echte High Tea te kunnen genieten. De weergoden waren ons uitstekend gezind en alhoewel het de hele week erg wisselvallig was, was het uitgerekend op onze dag fantastisch heerlijk en niet al te warm weer met zo af en toe een stralende zon.

Met zo een 50 dames uit heel het land hebben we genoten van een heerlijke dag, die niet beter verwoordt kan worden, dan door ons nationale schrijfwonder Vice Queen Mariël Bronsgeest van de Anemone Unlimited uit Zutphen:

Van mij kreeg hij al vrij vroeg op onze tocht een rode veer in't knoopsgat. Achteraf dubbel en dwars verdiend. "T zal je toch maar gebeuren als serieuze gids, dat je met een groep roodhoedige middelbare mallotenmeiden op stap moet! Armanda en ik waren als Achterhoekse Provinciaaltjes zowel van hem als de gebouwen, tuinen en omgeving, erg onder de indruk.

Een van de executive suites van het hotel heette Anemoon (nr. 505). Dat is volgens mij een vingerwijzing. Kan je niet even regelen dat wij dat appartement gewoon als club-honk permanent Pro Deo (als het Management niet weet wat dat betekent vragen ze het gewoon aan Mijnheer Pastoor) beschikbaar krijgen? Dan graag ook met die helicopter vanwege de files, en altijd ontbijt op bed -maar dat begrijp je vanzelfsprekend - NA de massage).

Nou, en dan die HighTea/ Brunch met duizend hapjes en evenzoveel gretig graaiende vrouwen! En jij met de middeleeuwse Troubadour en prachtvolle cadeau-grapjes voor m'n 60e verjaardag!
Dat de zon toen uitkwam en de wind bedaarde verbaasde me helemaal niks meer. Kwestie van organisatie natuurlijk, en dat had je goed ge-timed. Dat er toen ook nog gezongen en gedanst werd was onvermijdelijk mooi en heeeeeeeeel leuk Limbo!

Dank jou en je mede-organisatoren heel hartelijk. Het was een onvergetelijke dag. Zo wil ik volgend jaar ook wel weer jarig zijn....

Mariël Bronsgeest
Princess Peaceacake

We hadden om 15.00 uur afgesproken in het grandcafé van het Limburgs Museum om bij te kletsen en koffie te drinken. De zon scheen uitbundig in Limburg, wat hebben wij toch een geluk.

Helaas kreeg ik een telefoontje, dat Dieneke Stuyver uit Den Bosch die ochtend was gevallen en met een gebroken scheenbeen naar het ziekenhuis was vervoerd. Een tweetal dames uit Den Bosch moesten dus helaas verstek laten gaan. Ook vier uit Rotterdam moesten afzeggen, omdat Queen Valentine tot het werk werd geroepen en als Queenie niet gaat, dan gaat de rest ook niet. Want hoe doe je dat zonder Queenie? Met ruim 20 hoeden verkasten we tegen 16.00 uur naar het kantoor van van Lanschot Bankiers in Venlo.

Hier werden we allerhartelijkst ontvangen. Dit keer niet kletsen, maar luisteren, wat voor ons red hatters niet eenvoudig is. Het hele kantoor genoot er van, hoe eerst het plein voor de bank en later de bank zelf langzaam rood kleurde. Na een welkomstwoord van de heer Scheepers, directeur kantoor Venlo, kregen we uitleg over het ontstaan en de strategie van van Lanschot bankiers. Daarna gingen we in colonne met rode strikken en linten op de antennes van de auto,s naar Galerie de Hoeve, waar we konden genieten van een overheerlijk asperge diner met bijpassende wijnen. Vanwege het fraaie weer werden de asperges geserveerd in de gezellige en mooie boomgaard. Een verrassende en leuke omgeving. Ook mochten we nog even een kijkje in de keuken nemen met wat uitleg over de bereiding van asperges.

Nogmaals willen wij, de Red Hats a la Limbourgh, van Lanschot Bankiers hartelijk bedanken voor dit fantastisch gebaar en hopen ook voor andere gelegenheden nog eens uitgenodigd te worden.

Wat zijn de weergoden ons toch altijd goed gezind. Woensdag 13 juni was ons maandelijkse uitje. Ditmaal naar de Botanische tuinen in Kerkrade met een stralende zon. Wat wil je nog meer. We kwamen samen in het theehuis om eerst gezellig koffie te drinken en lekker bij te kletsen over wat ons de laatste maand was overkomen. Onder leiding van een zeer deskundige gids, de Heer van Hees, struinden we door de tuinen en kwamen het een en ander over de ge-wassen en hun bewoners te weten. De vele kleuren bloemen en planten kleurden prachtig bij onze rode hoeden. Ook van onze kant waren er de nodige vragen, die hij zo goed mogelijk beantwoordde. Dit alles nam zoveel tijd in beslag dat we de kloostertuin maar hebben overge-slagen. Na afloop van de rondleiding hebben we nog even in het theehuis van een drankje genoten. Na sluitingtijd om 17.00 uur kwam er bij een paar dames de vraag "gaan we nog ergens eten?" Ze hadden hun echtgenoot er al op voorbereid dat ze maar zelf moesten koken. Met 10 dames zijn we nog even Kerkrade ingegaan om bij een gezellig restaurant met zeer leuke bediening een hapje te eten. Het was weer een zeer geslaagde middag en op naar ons volgende uitstapje.

Onder moeders paraplu wandelden we door de grootste binnen jachthaven van Europa naar de plaatselijke VVV, alwaar de fietsen klaar stonden. Een klein aantal dames zagen het toch niet zo zitten om in de stromende regen te gaan fietsen en volbrachten de tocht met de auto, maar toch hadden we nog een 14 tal hele dappere (regen)hoeden onder ons, die fluitend op de fiets stapten en met de gids langs de Maas richting Aldeneik vertrokken.

En een wonder geschiedde. De regen hield op en zelfs een mager zonnetje kwam door de wolken.

De auto’s en fietsen troffen elkaar weer bij het oude Romaanse kerkje in Aldeneik en wat kregen we hier prachtige verhalen te horen over het ontstaan. Ook waren hier nog veel andere bezienswaardigheden.

Vervolgens op weg naar Maaseik. Fietsen en auto’s geparkeerd en vervolgens onder leiding van de gids een rondleiding over de Markt met de vele 17e eeuws oude huizen, via de winkelstraat, de kloostertuinen en langs de Minnebroederskerk weer terug naar de Markt.

In de winkelstraat ondertussen de bakkerij met de plaatselijke specialiteit "Maaseiker knapkoeken" geplunderd en de hele voorraad opgekocht!

Moe van het fietsen en wandelen streken we neer onder de gerestaureerde gevel van het geboortehuis van de 17e eeuwse schilders gebroeders van Eijck, waar we een tafel gereserveerd hadden om wat te drinken. Nu de gids ons verliet en we niet meer naar haar hoefden te luisteren, kregen we weer tijd om zelf te gaan kakelen. En wat gaat de tijd dan snel om weer op weg te gaan naar Ophoven voor ons afsluitend diner.

Rond 8 uur ‘s avonds verlieten de eerste ons gezelschap en denk je op tijd thuis te zijn en dan ontdek je dat we allemaal toch echte gezelligheids plakkers zijn en je moe maar voldaan rond tien uur op weg gaat naar huis, terugkijkend op weer zo een fantastische en gezellige dag.

Het kon dus niet uitblijven, dat ook de dames van de Red Hat Society zich ook zouden laten zien. Samen met de Utrechtse Heuvelrug is het ons gelukt om het tot nu toe grootste rode hoeden spektakel te organiseren. Meer dan 190 dames uit het hele land kwamen naar Buren en kleurden het stadje in rood en paars. Zoveel dames op één manifestatie hadden we nog nooit gehad

Voor deze gelegenheid hadden we het mooie terras van restaurant de "Boer"gondiër exclusief voor de Red Hat Society afgehuurd en om elf 's morgens stroomden de eerste chapters binnen en het werden er steeds meer en meer. Het terras was kundig afgesloten om drommen nieuwsgierigen op afstand te houden, wat wel een koddig gezicht was. Wat is het toch altijd weer een geweldige ervaring om zoveel oude en nieuwe redhatters te ontmoeten en je altijd het gevoel krijgt, dat je iedereen allang kent als je maar een rode hoed op hebt. De koffie smaakte heerlijk en al gauw was het een enorme gezellige boel.

Om half één zou Queen Jeltje het Chapeau voor Buren officieel openen in de feesttent even verder op het Jodenkerkplein, maar probeer maar eens bijna twee honderd babbelende vrouwen rond de middag zo ver te krijgen om daar en masse heen te gaan. In kleine en grotere groepjes lukte dat toch aardig. Het plein werd rood gekleurd. De geluidsinstallatie in de feesttent werkte gelukkig niet zo goed, dat de toespraak van Queen Jeltje ons kakelen kon verstoren. De eerste hoeden show kon beginnen.

Omdat de maag wat knorde, zijn we vrij snel teruggegaan naar de "Boer"gondiër, waar voor ons een heerlijk en uitgebreid lunchbuffet werd geserveerd. Koffie, thee en melk zo veel als je wilde en diverse soorten broodjes en beleg. Tot onze verbazing kwam het lokale "vischwijvenkoor" ons verrassen met vrolijke zeemansliedjes en de sfeer kon niet meer kapot. Met hun hulp, maar ook met alle aanwezigen, bracht het (onderbezette) Queens Cabaret het nieuwe Rode Hoeden Lied ten gehore op de maat van " Milord" van Edith Piaf. Volgens sommigen de nieuwe nummer 1 hit van Nederland, zeker na de landdag in Deventer. Nu werd de sfeer zelfs zo uitbundig, dat spontaan besloten werd om de polonaise te houden. Nog nooit vertoont en Buren zal na het bezoek van de Red Hat Society nooit meer hetzelfde zijn.

Na deze feestelijke lunch waaierde iedereen uit door het vestingstadje, bewonderden en werden bewonderd. De kraampjes werden bezocht en sommigen die wat rode en paarse accessoires hadden, waren al gauw uitverkocht. Geen rekening gehouden met de massale Rode Hoeden belangstelling. De historische huizen bekeken en door de gezellige straatjes geslenterd en dan maar weer kletsen met andere groepjes red hatters, die daar dan toevallig ook liepen. Nog maar eens een stukje hoedenshow gezien, praten met voorbijgangers, die al die Rode Hoeden wel zagen zitten. De middag was zo voorbij.

Wat een fantastische dag en ik ben alle Rode Hoeden uit Nederland dankbaar, dat we in staat waren om zo een fantastisch feest te mogen meemaken. Moe, maar voldaan zijn we rond zeven uur huiswaarts gegaan en kijken wederom terug op een fantastische Rode Hoedendag. Eenmaal thuisgekomen werd deze dag nog extra bekroond met het nieuws, dat Queen Didi van de Sunset Ladies uit Dordrecht het ziekenhuis verlaten had.

Net het Chapeau voor Buren achter de rug en een paar dagen later weer een fantastische manifestatie op de 50+ beurs in Utrecht. Ter ere van de musical klassieker “My Fair Lady” organiseerde Joop van der Ende Theaterproducties met modeontwerper Jaap Rijnbende en de Red Hat Society de verkiezing van de My Fair Lady Hoedendraagster van het Jaar. De musical My Fair Lady kenmerkt zich door de overweldigende kostuums waarbij de hoed een essentieel onderdeel is. Queen Valentina van Rotterdam zat in de jury en had als zodanig voor heel Nederland vrijkaarten weten te bemachtigen.

Station Maastricht, de intercity naar Utrecht vertrok rond half tien met de eerste Red Hatters aan boord en vervolgens kwamen er meer en meer bij in Sittard, Roermond, Weert, Eindhoven en Den Bosch. Om iedereen bij elkaar te krijgen werden andere passagiers vriendelijk verzocht om op het balkon plaats te nemen. In de trein werd dus al heel wat afgelachen. Moeten we in de toekomst misschien het Koninlijk Rijtuig inhuren met het opschrift “Red Hat Society Only”?

Aankomst Utrecht 11.30 uur, maar niet alleen de intercity uit Maastricht. Ook zowat alle andere treinen uit het Noorden, Oosten en Westen van het land. Ruim honderd Red Hatters hadden weer acte de presence gegeven. Het perron en de stationhal kleurden rood. Belangstelling volop, vooral van NS personeel, die ook rode petjes of hoedjes droegen. Na nog gezellig met elkaar koffie te hebben gedronken, op weg naar de Jaarbeurshallen. Onderweg opnieuw een aantal malen staande gehouden om uitleg te geven over de Red Hat Society.

Eenmaal op de beurs maar gelijk naar hal 10 waar het podium was en de hoedenshow ter ere van de musical “My Fair Lady” zou worden gehouden. Het was erg druk, maar toch lukte het om de eerste rijen te bezetten. En wat hebben we een geweldige show gezien. Eerst allemaal hele fraaie hoedencreaties en als klap op de vuurpijl een aantal songs vertolkt door de cast van “My Fair Lady”.

Het werd maar later en later. Na de shows eerst maar eens wat drinken en toen was het sluitingstijd. Op de vraag: “En hoe vonden jullie de beurs, kwam steeds hetzelfde antwoord - Welke beurs ????”

Het was weer een fantastische dag.

Roermond, 5 oktober 2006. Ondanks dat we het de afgelopen tijd erg druk gehad hebben met uitjes naar het Chapeau voor Buren en de Vijftigplus Beurs in Utrecht en de komende weken weer vele festiviteiten op het programma staan, vonden onze chapterleden dat de eerste verjaardag van de Red Hats a la Limbourgh op 5 oktober in de Oranjerie in Roermond gevierd moest worden.

Het toeval wilde, dat jullie Queen de dag ervoor haar eigen verjaardag vierde en een aantal chapterleden verrasten haar om onverwacht op visite te komen en haar verjaardag maar gelijk mee te vieren. Ze heeft tientallen kaarten, telefoontjes, bloemen, planten en andere attenties gekregen. Waarvoor heel hartelijk bedankt.

Donderdag 5 oktober in vol ornaat naar de Oranjerie. Waren we een jaar eerder met 8 dames begonnen, inmiddels zijn we uitgegroeid naar bijna 40. In de ochtend was het Queens Cabaret, bestaande uit de Queens van Balk, Deventer, Groenekan en Roermond, bij Annette op bezoek om te oefenen voor hun optreden op de Landdag in Deventer en ook zij hebben spontaan deelgenomen aan het feestje in de Oranjerie.

Om 18.00 begon het feestje met een gezamenlijk diner in de brasserie L’Oranje en daarna verkasten we naar het theatercafé om nog heel lang te borrelen en te feesten.

Map Baggen, een vriendin van Joke van Staveren, een amateur filmster, die al vele prijzen gewonnen heeft met het maken van korte documentaires, heeft tijdens ons verjaardag ook een leuke documentaire gemaakt over de Red Hats a la Limbourgh. Het resultaat kunnen jullie op internet bewonderen, maar je kunt ook een originele DVD bestellen voor 5 euro.