Red Hats Limbourgh
What Fun ? Whose Fun ? Girls just want to have fun !
Op donderdag 13 februari gaan we naar de tentoonstelling van Andy Warhol in museum Schunck te Heerlen .....
Weblog van de Red Hats Limbourgh
where there is fun after fifty for women of all walks of life. We believe silliness is the comedy relief of life and, since we are all in it together, we might as well join red-gloved hands and go for the gusto together. Red Hat Ladies just want to have fun !!
U bent bezoeker:
Aantal pagina's 13 [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ] [ 4 ] [ 5 ] [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ] [ 9 ] [ 10 ] [ 11 ] [ 12 ] [ 13 ]
Red Hat Society Limbourgh on Tour
Dinsdag 24 september om 6.30 uur stonden alle rode hoeden op het station van Venlo. We zouden de trein om 7.05 uur nemen. Deze had echter 5 minuten vertraging. In Düsseldorf zijn we overgestapt naar de ICE naar München deze had 50 minuten
vertraging waardoor we de aansluiting naar Salzburg niet hebben gehaald. Door hard te lopen door de drukte op het station (van perron 22 naar 6) hebben we de volgende trein gehaald. In Salzburg stonden 3 busjes klaar voor ons die ons naar Wieseneck naar ons hotel brachten. Daar stond ons eten klaar om 19.00 uur. Daarna nog even wat drinken en slapen. Welterusten!!
Woensdag 25 september. Na een heerlijk ontbijt en opgave van onze keuze voor het avondeten (vlees, vis, vegetarisch) vertrokken we in onze passende kledij en getooid met rode hoed. Het weer was zonnig; de bergen en weiden en bossen waren prachtig. In de bus gaf Roos aan, dat de rondleider Stefan niet deze dinsdag gepland had. Maar geen vrouw overboord: we maakten zelf een route door Salzburg. Vanaf de terminal voor bussen, liepen we naar het terras bij de Dom. Daar vormden zich drie groepen: 3 Red Hatters met een ferme pas; 7 vrouwen die graag een uitgezochte route volgden en 5 dames die vanaf het terras een korte wandeling konden maken. De eerste twee groepen hebben het Schloss Mirabell & Mirabellgarten bezocht. Alle dames hebben gewandeld langs de rivier de Salzach en de twee bruggen gezien, waarvan een de voetgangersbrug met slotjes. Doel van slotje ophangen en sleutel in rivier gooien is: herinneringen die je in leven wilt houden vasthouden. Schloss Mirabell & Schlossgarten waren mooi. Flaneren door de paden; we waren kleurrijk en gesprekken volgden.
Daarna bezoek Mozarthuis; enkelen gingen naar terras. Indrukwekkend om in de geboortekamer van Mozart te staan. De winkelstraten waren druk; veel aandacht voor ons. Maar… we wilden de Dom, catacomben en het kerkhof zien. Allemaal indrukwekkend. Aan kraampjes werd eten gehaald; lopen en kijken. Kunst, gebouwen, brede statige straten en kleine winkelstraten Op de terugweg naar de bus, zijn we een sjieke kledingwinkel binnen geweest. Wollen truien, kasjmier, donzen jassen. Vriendelijk winkelpersoneel. De eerst groep die hoog in de catacomben is geweest, heeft genoten van het prachtige uitzicht. De dames die in het Mozarthuis geweest waren, hoorden mogelijk nog de Koningin van de Nacht uit de opera de Zauberflöte. In totaal hebben de 7 dames rond 13000 stappen gezet in Salzburg; ruim 9 km. Het was een stad, die je je blijft herinneren. De busreis door de bergen duurde een uur; veel hard stromend water en groen. Afsluiting van de dag met het diner en wie wilde nog een drankje in de Stube. De eerste dag is veel gepraat; kennisgemaakt en zowel de talrijke dames, die voor het eerst in Salzburg waren, als degenen die terugkeerden, hebben genoten.
Op donderdag 26 september stond er, na het ontbijt, een prachtige bus met groots uitzicht (vooral voorin) op de bergen voor ons klaar. Op tocht naar het gebied Hochkönig. Het was een wonderschone bustocht, in elk geval naar Maria Alm. De chauffeur was een man uit de streek, die van alles over het gebied vertelde. Onder andere wees hij op de exclusieve skiplaat Kaprun, waar de rijken der aarde graag komen. Maria Alm was een van de gemoedelijke Oostenrijkse plaatsjes; met een lekkere bakkerij, met koffie en taart. De kerk werd bezocht; er was een Rooms- Katholieke mis in een goed gevulde kerk. We reden verder naar Mulbach (hoogte 835 meter). Sommigen hadden wel wat sterke zenuwen nodig, toen we omhoog (en later omlaag) gingen met de bus in de bergen; de bochten waren eng en talrijk. Maar de chauffeur was bekend en kundig.
we een kleine hut met drankjes en lokale producten. En de lunch was genoeglijk in een mooie ronde hoek van het grote restaurant. De eerste groep, van snelle en grote afstandlopers, vormde zich weer. Zij hebben veel gelopen en geklauterd. De tweede groep heeft twee kleinere beklimmingen gemaakt; een door een zeer bosrijk gedeelte. Waar je zag hoe de waterstromen sommige gedeeltes van de berg hadden weggespoeld. Het tweede gedeelte (vanaf Arthurhaus) in een gebied met meer hekjes, bruggen, koeien en een geweldig zicht op de bergen van Hochkönig. Frisse lucht en een zonnetje maakte de wandeling heerlijk. Tevreden en voldaan reden we gezellig pratend terug naar ons hotel. Weer een prachtige tocht; waar nog veel groen te zien was; met af en toe wat herfstachtige bladeren. Eten gezellig met elkaar en dan naar bed. Op naar de volgende dag het bezoek van de skifabriek, waar we al om 9.00 uur een afspraak hadden, getooid met onze rode hoeden en paarse kleding.
Vrijdag 27 september hebben we een bezoek gebracht aan de Atomic skifabriek in Altenmarkt. Uiterst vriendelijk werden we ontvangen en na de veiligheidsprocedure rondgeleid door de fabriek. We hebben het hele proces vanaf de allereerste basis van de ski (een stukje hout) tot het ingepakte eindproduct kunnen zien en beluisteren. Ongelofelijk uit hoeveel lagen een ski bestaat. Het prille begin wat het meest lijkt op een mooi geschaafd stukje hout wat uitgroeit tot een herkenbare Atomicski. Daarbij komt veel handwerk kijken. Er was dan ook veel bedrijvigheid. Zeker 1000 werknemers in deze fabriek en het filiaal in Hongarije. Ook wordt schaafwerk met robots gedaan. Atomic werkt duurzaam en milieubewust en afvalmateriaal wordt recycled en hergebruikt. Nooit geweten dat een ski door zoveel mensenhanden gaat. Met deze gedachten sta je voortaan ongetwijfeld anders op je ski's. Daarna hebben we Altenmarkt bezocht, bij een Konditorei gesmuld en is iedereen naar behoefte uitgevlogen in het dorp. Na een gezamenlijke lunch weer terug naar Wieseneck. Er heeft daar nog een heftige en hilarische wedstrijd plaatsgevonden aan de midgetgolftafels waarbij Melanie de overtuigende winnares is geworden. Na het diner lekker nagekletst in de Stube. Weer een mooie, gezellige en interessante dag voorbij.
Zaterdag 28 september 2024. Vandaag de uitstap naar Hallstadt. Met 12 man sterk werden we met de bus naar het kleine stadje gebracht. Daar heeft de groep zich gesplitst. Enkelen gingen naar boven naar het uitzichtspunt en anderen bleven in het stadje. Hallstadt staat op de lijst van werelderfgoed dus er waren veel toeristen van allerlei nationaliteiten. Het weer was aangenaam en er was voor ieder wat wils. De bus kwam ons om 15.00 uur weer halen. In het hotel zijn enkele dames de sauna , Zondag 29 september 2024. We hebben een reisdag. Omdat we al heel vroeg de trein in Salzburg moeten halen kunnen we al om 6.15 uur ontbijten in het hotel. De meesten hebben een lunchpakket gekocht voor onderweg. Om 7 uur vertrokken wij richting station Salzburg. Daar een trein eerder genomen met het gevolg dat we meer dan een uur speling hadden in München. De rest van de reis verliep zonder veel bijzonderheden. Melanie Luyten, Wilma Rooijendijk, Mieke van Tienen en Josephina Mirandolle. [ klik hier voor de foto’s ]