What Fun ? Whose Fun ? Girls just want to have fun !
Weblog van de
Red Hats Limbourgh
where
there
is
fun
after
fifty
for
women
of
all
walks
of
life.
We
believe
silliness
is
the
comedy
relief
of
life
and,
since
we
are
all
in
it
together,
we
might
as
well
join
red-gloved
hands
and
go
for
the
gusto together.
Red Hat Ladies just want to have fun !!
Aantal pagina's 13
[
1
] [
2
] [
3
] [
4
] [
5
] [
6
] [
7
] [
8
] [
9
] [
10
] [
11
] [
12
] [
13
]
Red Hat Society
Limbourgh on Tour
Dinsdag
24
september
om
6.30
uur
stonden
alle
rode
hoeden
op
het
station
van
Venlo.
We
zouden
de
trein
om
7.05
uur
nemen.
Deze
had
echter
5
minuten
vertraging.
In
Düsseldorf
zijn
we
overgestapt naar de ICE naar München deze had 50 minuten
vertraging
waardoor
we
de
aansluiting
naar
Salzburg
niet
hebben
gehaald.
Door
hard
te
lopen
door
de
drukte
op
het
station
(van
perron
22
naar
6)
hebben
we
de
volgende
trein
gehaald.
In
Salzburg
stonden
3
busjes
klaar
voor
ons
die
ons
naar
Wieseneck
naar
ons hotel brachten. Daar stond ons eten klaar om 19.00 uur. Daarna nog even wat drinken en slapen. Welterusten!!
Woensdag
25
september.
Na
een
heerlijk
ontbijt
en
opgave
van
onze
keuze
voor
het
avondeten
(vlees,
vis,
vegetarisch)
vertrokken
we
in
onze
passende
kledij
en
getooid
met
rode
hoed.
Het
weer
was
zonnig;
de
bergen
en
weiden
en bossen waren prachtig.
In
de
bus
gaf
Roos
aan,
dat
de
rondleider
Stefan
niet
deze
dinsdag
gepland
had.
Maar
geen
vrouw
overboord:
we
maakten
zelf
een
route
door
Salzburg.
Vanaf
de
terminal
voor
bussen,
liepen
we
naar
het
terras
bij
de
Dom.
Daar
vormden
zich
drie
groepen:
3
Red
Hatters
met
een
ferme
pas;
7
vrouwen
die
graag
een
uitgezochte
route
volgden
en
5
dames
die
vanaf
het
terras
een
korte
wandeling
konden
maken.
De
eerste
twee
groepen
hebben
het
Schloss
Mirabell
&
Mirabellgarten
bezocht.
Alle
dames
hebben
gewandeld
langs
de
rivier
de
Salzach
en
de
twee
bruggen
gezien,
waarvan
een
de
voetgangersbrug
met
slotjes.
Doel
van
slotje
ophangen
en
sleutel
in
rivier
gooien
is:
herinneringen
die
je
in
leven
wilt
houden
vasthouden.
Schloss
Mirabell
&
Schlossgarten
waren
mooi.
Flaneren
door
de
paden;
we
waren
kleurrijk en gesprekken volgden.
Daarna
bezoek
Mozarthuis;
enkelen
gingen
naar
terras.
Indrukwekkend
om
in
de
geboortekamer
van
Mozart
te
staan.
De
winkelstraten
waren
druk;
veel
aandacht
voor
ons.
Maar…
we
wilden
de
Dom,
catacomben
en
het
kerkhof
zien.
Allemaal
indrukwekkend.
Aan
kraampjes
werd
eten
gehaald;
lopen
en
kijken.
Kunst,
gebouwen,
brede
statige
straten
en
kleine
winkelstraten
Op
de
terugweg
naar
de
bus,
zijn
we
een
sjieke
kledingwinkel
binnen
geweest.
Wollen
truien,
kasjmier,
donzen
jassen.
Vriendelijk
winkelpersoneel.
De
eerst
groep
die
hoog
in
de
catacomben
is
geweest,
heeft
genoten
van
het
prachtige
uitzicht.
De
dames
die
in
het
Mozarthuis
geweest waren, hoorden mogelijk nog de Koningin van de Nacht uit de opera de Zauberflöte.
In totaal hebben de 7 dames rond 13000 stappen gezet in Salzburg; ruim 9 km. Het was een stad, die je je blijft herinneren.
De
busreis
door
de
bergen
duurde
een
uur;
veel
hard
stromend
water
en
groen.
Afsluiting
van
de
dag
met
het
diner
en
wie
wilde
nog
een
drankje
in
de
Stube.
De
eerste
dag
is
veel
gepraat;
kennisgemaakt
en
zowel
de
talrijke
dames,
die
voor
het
eerst
in
Salzburg
waren, als degenen die terugkeerden, hebben genoten.
Op
donderdag
26
september
stond
er,
na
het
ontbijt,
een
prachtige
bus
met
groots
uitzicht
(vooral
voorin)
op
de
bergen
voor
ons
klaar.
Op
tocht
naar
het
gebied
Hochkönig.
Het
was
een
wonderschone
bustocht,
in
elk
geval
naar
Maria
Alm.
De
chauffeur
was
een
man
uit
de
streek,
die
van
alles
over
het
gebied
vertelde.
Onder
andere
wees
hij
op
de
exclusieve
skiplaat
Kaprun,
waar
de
rijken der aarde graag komen.
Maria
Alm
was
een
van
de
gemoedelijke
Oostenrijkse
plaatsjes;
met
een
lekkere
bakkerij,
met
koffie
en
taart.
De
kerk
werd
bezocht;
er
was
een
Rooms-
Katholieke
mis
in
een
goed
gevulde
kerk.
We
reden
verder
naar
Mulbach
(hoogte
835
meter).
Sommigen
hadden
wel
wat
sterke
zenuwen
nodig,
toen
we
omhoog
(en
later
omlaag)
gingen
met
de
bus
in
de
bergen;
de
bochten
waren
eng
en talrijk. Maar de chauffeur was bekend en kundig.
we
een
kleine
hut
met
drankjes
en
lokale
producten.
En
de
lunch
was
genoeglijk
in
een
mooie
ronde
hoek
van
het
grote
restaurant.
De
eerste
groep,
van
snelle
en
grote
afstandlopers,
vormde
zich
weer.
Zij
hebben
veel
gelopen
en
geklauterd.
De
tweede
groep
heeft
twee
kleinere
beklimmingen
gemaakt;
een
door
een
zeer
bosrijk
gedeelte.
Waar
je
zag
hoe
de
waterstromen
sommige
gedeeltes
van
de
berg
hadden
weggespoeld.
Het
tweede
gedeelte
(vanaf
Arthurhaus)
in
een
gebied
met
meer
hekjes,
bruggen,
koeien
en
een
geweldig
zicht
op
de
bergen
van
Hochkönig.
Frisse
lucht
en
een
zonnetje
maakte
de
wandeling
heerlijk.
Tevreden
en
voldaan
reden
we
gezellig
pratend
terug
naar
ons
hotel.
Weer
een
prachtige
tocht;
waar
nog
veel
groen
te
zien
was;
met
af
en
toe
wat
herfstachtige
bladeren.
Eten
gezellig
met
elkaar
en
dan
naar
bed.
Op
naar
de
volgende
dag
het
bezoek
van
de
skifabriek,
waar
we
al
om
9.00
uur
een
afspraak
hadden, getooid met onze rode hoeden en paarse kleding.
Vrijdag
27
september
hebben
we
een
bezoek
gebracht
aan
de
Atomic
skifabriek
in
Altenmarkt.
Uiterst
vriendelijk
werden
we
ontvangen
en
na
de
veiligheidsprocedure
rondgeleid
door
de
fabriek.
We
hebben
het
hele
proces
vanaf
de
allereerste
basis
van
de
ski
(een
stukje
hout)
tot
het
ingepakte
eindproduct
kunnen
zien
en
beluisteren.
Ongelofelijk
uit
hoeveel
lagen
een
ski
bestaat.
Het
prille
begin
wat
het
meest
lijkt
op
een
mooi
geschaafd
stukje
hout
wat
uitgroeit
tot
een
herkenbare
Atomicski.
Daarbij
komt
veel
handwerk
kijken.
Er
was
dan
ook
veel
bedrijvigheid.
Zeker
1000
werknemers
in
deze
fabriek
en
het
filiaal
in
Hongarije.
Ook
wordt
schaafwerk
met
robots
gedaan.
Atomic
werkt
duurzaam
en
milieubewust
en
afvalmateriaal
wordt
recycled
en
hergebruikt.
Nooit
geweten
dat
een
ski
door
zoveel
mensenhanden
gaat.
Met
deze
gedachten
sta
je
voortaan
ongetwijfeld
anders
op
je
ski's.
Daarna
hebben
we
Altenmarkt
bezocht,
bij
een
Konditorei
gesmuld
en
is
iedereen
naar
behoefte
uitgevlogen
in
het
dorp.
Na
een
gezamenlijke
lunch
weer
terug
naar
Wieseneck.
Er
heeft
daar
nog
een
heftige
en
hilarische
wedstrijd
plaatsgevonden
aan
de
midgetgolftafels
waarbij
Melanie
de
overtuigende
winnares
is
geworden.
Na
het
diner
lekker
nagekletst
in
de
Stube.
Weer
een
mooie,
gezellige
en
interessante dag voorbij.
Zaterdag
28
september
2024.
Vandaag
de
uitstap
naar
Hallstadt.
Met
12
man
sterk
werden
we
met
de
bus
naar
het
kleine
stadje
gebracht.
Daar
heeft
de
groep
zich
gesplitst.
Enkelen
gingen
naar
boven
naar
het
uitzichtspunt
en
anderen
bleven
in
het
stadje.
Hallstadt
staat
op
de
lijst
van
werelderfgoed
dus
er
waren
veel
toeristen
van
allerlei
nationaliteiten.
Het
weer
was
aangenaam
en
er
was
voor
ieder
wat
wils.
De
bus
kwam ons om 15.00 uur weer halen. In het hotel zijn enkele dames de sauna ,
Zondag
29
september
2024.
We
hebben
een
reisdag.
Omdat
we
al
heel
vroeg
de
trein
in
Salzburg
moeten
halen
kunnen
we
al
om
6.15
uur
ontbijten
in
het
hotel.
De
meesten
hebben
een
lunchpakket
gekocht
voor
onderweg.
Om
7
uur
vertrokken
wij
richting
station
Salzburg.
Daar
een
trein
eerder
genomen
met
het
gevolg
dat
we
meer
dan
een
uur
speling
hadden
in
München.
De
rest
van
de
reis
verliep
zonder
veel
bijzonderheden.
Melanie
Luyten,
Wilma
Rooijendijk,
Mieke
van
Tienen
en
Josephina
Mirandolle. [
klik hier voor de foto’s
]